كود المقالة : 1032-CNF0122169034

¹علی اکبر نورسیده ؛ ²سپیده تاج الدین

¹أستاذ مساعد في قسم اللغة العربية وآدابها بجامعة سمنان

²دانشجوی کارشناسی ارشد مترجمی زبان عربی

ارزیابی ترجمه، بخشی از کار مترجم است که موجب رشد و نمو آن می‌گردد. در متن ادبی، مترجم باید هم محتوا و درون‌مایه و هم صنایع ادبی را در قالبی که متن می‌طلبد، اجرایی کند. نظریه ارزیابی کیفیت ترجمه کارمن گارسس که در سال 1994 میلادی معرفی شد، یکی از نظریات زبان شناختی است که با هدف تشخیص سطح کیفی ترجمه و نیز مقبولیت و کفایت ترجمه، به تحلیل کیفی متون ترجمه شده می‌پردازد. در این نوشتار برآنیم تا با تکیه بر الگوی 4 سطحی گارسس که شامل سطوح معنای–لغوی، نحوی–واژه ساختی، گفتمانی–کارکردی و سبکی–عملی است، با روش توصیفی تحلیلی، ترجمه عبدالرحمن شرفکندی (هه ژار) از ده فصل اول قسمت الجملة الثانیة کتاب قانون ابن سینا را ارزیابی نمائیم. دستاورد این پژوهش تبیین‌گر این است که مترجم از تکنیک‌های منفی در الگوی گارسس مانند: ابهام، تلویح، پرگویی بیشتر استفاده کرده است؛ بنابراین ترجمه وی از کفایت برخوردار است نه مقبولیت. همچنین ترجمه وی در سطح چهارم علیرغم وجود نمونه های زیاد اشتباهات بیشتری دارد.

کتاب القانون؛ ابن سینا؛ عبدالرحمن شرفکندی؛ الگوی كارمن گارسس